یکی از مباحث مهم در ساختار داستان ها موضوع آغاز، تنه و انجام است. نویسندگان در این مقاله با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی، به مطابقت انجام در خسرو و شیرین نظامی، گل و نوروز خواجوی کرمانی و جمشید و خورشید سلمان ساوجی، پرداخته اند. این بررسی نشان می دهد که ساختار انجام در داستان ها تقریباً یکسان است و شاعران پس از ایجاد «بحران» و «اوج» با افزودن موخرهای، نکاتِ مبهمِ داستان را روشن می کنند و با گره گشایی تلاش می کنند تا خواننده را همراه با اوجِ داستان به آرامی به فرود و پایان داستان - البته به شکلی قانونمند- هدایت کنند و داستان را به پایان برسانند اما انجام داستان ها از لحاظ محتوا با هم تفاوت دارد، چنان که می توان گفت: درپایان داستانِ خسرو و شیرین، موضوعات تاریخی مطرح می شود و شکل غم نامه دارد، حال آن که انجام دردو داستان دیگر به صورت «شادی نامه است و فاقد مسائل تاریخی می باشد.
پیری, موسی, & وحیدیان کامیار, تقی. (1396). بررسی انجام در داستان های خسرو و شیرین ، گل و نوروز و جمشید و خورشید. پژوهشنامه ادب غنایی, 15(29), 9-30. doi: 10.22111/jllr.2017.3960
MLA
موسی پیری; تقی وحیدیان کامیار. "بررسی انجام در داستان های خسرو و شیرین ، گل و نوروز و جمشید و خورشید". پژوهشنامه ادب غنایی, 15, 29, 1396, 9-30. doi: 10.22111/jllr.2017.3960
HARVARD
پیری, موسی, وحیدیان کامیار, تقی. (1396). 'بررسی انجام در داستان های خسرو و شیرین ، گل و نوروز و جمشید و خورشید', پژوهشنامه ادب غنایی, 15(29), pp. 9-30. doi: 10.22111/jllr.2017.3960
VANCOUVER
پیری, موسی, وحیدیان کامیار, تقی. بررسی انجام در داستان های خسرو و شیرین ، گل و نوروز و جمشید و خورشید. پژوهشنامه ادب غنایی, 1396; 15(29): 9-30. doi: 10.22111/jllr.2017.3960
)