تحلیل عنصر"شخصیت"در رمان "جای خالی سلوچ"اثر محمود دولت آبادی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

10.22111/jllr.2007.907

چکیده

 
"شخصیت"(character) عبارتست از مجموعه غرایز و تمایلات و صفات و عادات فردی، یعنی مجموعه کیفیات مادی و معنوی و اخلاقی که فرایند عمل مشترک طبیعت اساسی، اختصاصات موروثی و طبیعت اکتسابی است و در کردار و رفتار و گفتار و افکار فرد جلوه می کنند و وی را از دیگر افراد متمایز می سازند (یونسی،1382: 289). اثر ادبی آیینه ایست که شخصیت درونی نویسنده در آن متجلی می شود و بدین وسیله خواننده به جهان درونی او راه می یابد. شخصیت ها را به انواع گوناگونی از جمله: اصلی و فرعی، ایستا و پویا، جامع و ساده و ... تقسیم بندی کرده اند؛ به عنوان مثال، شخصیت ها در داستان "جای خالی سلوچ"راکد و ایستا نیستند و متناسب با سن و محیط اجتماعیشان متفــاوت عملمی کنند. نگارنده در این مقاله کوشیده است از یک سو جوانب مختلف شخصیت هــای رمان"جــای خالی سلوچ"را تحلیل کند و از سویی دیگر رابطه ی دیگر عناصر داستان از جمله،گفتگو، زمان، مکان، صحنه و... را با شخصیت نمایان سازد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Analysis of Character in the Novel ‘Jaye khali e Saloch’ by Mahmood Daulat Abadi

چکیده [English]

Character is the term used for collective instincts, inclinations,qualities and habits of an individual, which means a collection of materialistic, spiritual and ethical qualities which is a process of joint action of basic fundamentals, hereditary characteristics and acquired disposition which appears in an individuals behavior, action, speech and thought which differentiates him from the other individuals(Younisi 1382,289).
    Literary work is also like a mirror which reflects the personality of the author, and like this the reader makes way to the author’s inner world. Character has been divided into several divisions such as: primary and secondary, stationary and current, simple and comprehensive etc. For example the characters in ‘Jaye khali Saloch’ are not static and motionless, and act dissimilarly in proportion to their age and social surroundings.
   The author of this article on one hand has tried to analyse the various aspects of the different characters in the novel ‘Jaye khali Saloch’ and on the other hand has tried to apparently show the linkage of other different elements such as speech, time, place and scene with the characters.

1ـ آلوت، میریام (1380) رمان به روایت رمان نویسان. چاپ دوم. ترجمه علی محمد حق شناس. تهران: نشر مرکز.
2ـ اخوت، احمد (1371) دستور زبان داستان. چاپ اول. اصفهان: نشر فردا.
3ـ بالایی، کریستف و میشل کویی پرس (1366) سرچشمه‌های داستان های کوتاه فارسی. چاپ هفتم. ترجمه احمد کریمی حکاک. تهران: پاپیروس.
4ـ چهل تن، امیر حسن و فریاد، فریدون (1380) ما نیز مردمی هستیم (گفتگو با محمود دولت آبادی). چاپ سوم. تهران: نشر چشمه و فرهنگ معاصر.
5ـ دقیقیان، شیریندخت (بی تا) منشاء شخصیت در ادبیات داستانی. چاپ اول. بی جا.
6ـ دولت‌ آبادی، محمود (1374) جای خالی سلوچ. چاپ ششم. تهران: نشر چشمه.
7ـ شهپرراد، کتایون (1382) رمان درخت هزار ریشه. چاپ اول. ترجمه آذین حسین زاده. تهران: نشر معین و انجمن ایرانشناسی فرانسه.
8ـ قربانی، محمدرضا (1373) نقد و تفسیر آثار محمود دولت آبادی. چاپ اول. تهران: نشر آروین.
9ـ میرصادقی، جمال (1381) داستان نویس های نام آور معاصر ایران. چاپ اول. تهران: اشاره.
10ـ میر صادقی، میمنت (ذوالقدر) (1377) واژه‌نامه هنر داستان نویسی. چاپ اول. تهران: مهناز.
11ـ یونسی، ابراهیم(‌1382) هنر داستان نویسی. چاپ هفتم. تهران: نشر نگاه.